Agentuurovereenkomst

Bij de agentuurovereenkomst spreken twee partijen, de principaal en de handelsagent, af dat de handelsagent tegen een bepaalde beloning bemiddelt bij de totstandkoming van overeenkomsten, en deze eventueel te sluiten op naam en voor rekening van de principaal, zonder aan deze ondergeschikt te zijn. Het belangrijkste onderscheid met de distributieovereenkomst is dat de distributeur in eigen naam handelt, en de handelsagent niet.

De distributeur sluit overeenkomsten voor zichzelf en handelt voor eigen rekening. In de praktijk kan zich desondanks de vraag voordoen of sprake is van een distributieovereenkomst of een agentuurrelatie. Het antwoord op deze vraag is van belang voor de toepasselijkheid van de wettelijke regeling van de agentuurovereenkomst en de aanspraak op een goodwillvergoeding bij beëindiging. Ook kan sprake zijn van een gemengde overeenkomst of samenloop van agentuurovereenkomst en distributieovereenkomst. Dit leidt tot een bijzondere problematiek bij beëindiging.

Goodwillvergoeding bij einde agentuur

De agentuurovereenkomst is in de wet geregeld. Er gelden minimum opzegtermijnen die afhankelijk zijn van de duur van de agentuurovereenkomst. Wettelijk geldt verder dat een verplichting tot betaling van schadevergoeding aan de agent aan de orde kan zijn bij het einde van de overeenkomst. De handelsagent kan bovendien recht hebben op een vergoeding na het einde van de agentuurovereenkomst voor het creëren van goodwill. In internationale verhoudingen dient rekening te worden gehouden met EU-richtlijnen, de Rome I Verordening en rechtspraak van het Europese Hof, die soms het door partijen gekozen toepasselijke recht kunnen doorkruisen.

Hiermee kunnen wij u helpen

Onze contractenrechtspecialisten zijn lid van de Vereniging voor Distributie-, Franchise- en Agentuurrecht en kunnen u adviseren bij de opstelling of beoordeling van uw (internationale) agentuurovereenkomst.